หลินจือ

โภชนารักษาโรค

หลินจือ

     เห็ดหลินจือ เป็นสิ่งมีชีวิตที่จัดอยู่ในจำพวกเดียวกับ รา ไม่มีคลอโรฟิลล์ จึงไม่สามารถสังเคราะห์อาหารจากแสงแดดได้เหมือนพืชทั่วไป ต้องดำรงชีวิตโดยอาศัยสิ่งมีชีวิตอื่น ซากพืช ตามตำนานเก่าแก่เชื่อว่า เห็ดหลินจือ ถือถิ่นกำเนิดจากจีนมีชื่อเดิมว่า หลินจือ (Lingchih, Ling-Zhi) หมายถึง วิญญาณ ชาวญี่ปุ่นเรียกว่า Reishi หมายถึงหมื่นปี คนไทยเรียกทั้ง หลินจือ และ หมื่นปี เห็ดหลินจือเป็นเห็ดในสกุล กาโนเดอร์ม่า (Ganoderma) ชนิดที่มีสรรพคุณทางยาจัดเป็นเห็ดสมุนไพร มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า การโนเดอร์ม่าลูซิดัม (Ganoderma Lucidum)

ลักษณะของเห็ดหลินจือ

    ลักษณะทั่วไปของเห็ดหลินจือเป็นแผ่นบานออกมีรูปร่างต่างๆ บางครั้งมีก้าน บางครั้งก็ไม่มีก้านขึ้นอยู่กับสภาพการเกิด เมื่อยังอ่อนจะมีสีขาวแล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ค่อยๆ คลี่ออกเหมือนแม่เบี้ย และจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลมันเข้มขึ้นเรื่อยๆ เมื่อโตเต็มที่ปลายดอกจะเชิดขึ้น แต่เมื่อแก่จะงุ้มลง เห็ดหลินจือจะชอบภูมิอากาศอบอุ่นและเขตร้อน

     เห็ดหลินจือชนิดกาโนเดอร์ม่าลูซิดัมมีลักษณะเห็ดขึ้นเงา ผิวมีแสงประกายเห็ดที่แก่เต็มที่จะมีสีแดงหรือสีน้ำตาลแดง

สารออกฤทธิ์ที่มีสรรพคุณทางยาของเห็ดหลินจือ

       นักวิทยาศาสตร์ได้ศึกษาพบว่าเห็ดหลินจือมีองค์ประกอบทางเคมีมากกว่า 150 ชนิด และสามารถจำแนกออกเป็นกลุ่มใหญ่ๆ ได้ดังนี้

       1.สารไตรเทอร์พีนอยด์ชนิดขม (Bitter Triterpenoid) เป็นสารที่มีรสขมส่วนใหญ่อยู่ที่ดอกและก้าน มีกรดกาโนเดริค ออกฤทธิ์ยับยั้งการหลั่งสารฮีสตามิน (Histamine-Release inhibition activity) ซึ่งเป็นตัวทำให้เกิดปฏิกิริยาภูมิแพ้ ช่วยลดความดันโลหิต ลดไขมันในเลือด ป้องกันการอุดตันของไขมันในเส้นเลือด และใช้บำบัดรักษาหลังจากเกิดการอุดตันแล้ว ยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งในตับ และต้านสารพิษที่มีต่อตับ

       2.พอลิแซ็กคาไรด์ (Polysaccharide) สารพอลิแซ็กคาไรด์ในเห็ดหลินจือที่มีสรรพคุณทางยา ได้แก่

              - กาโนเดอแรนส์ (Ganoderans A,B,C) ช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด

              - สารเบต้าดีกลูแคน (Beta-D-Glucan) และพอลิแซ็กคาไรด์อีกหลายตัว มีฤทธิ์ร่วมกันในการเพิ่มการสังเคราะห์โปรตีนในเลือด ไขกระดูก และในตับช่วยลดการอักเสบ กระตุ้นการทำงานของเม็ดเลือดขาวชนิด บี-เซลล์ และ ที-เซลล์ ทำให้เกิดการเพิ่มสารอิมมูโนโกลบูลิน (Immunoglobulin)

              - สารอินเตอร์ลิวคิน (Interleukin) ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันโรคมีแทรกซ้อนจากการใช้สารเคมีและรังสีบำบัดในผู้ป่วยโรคมะเร็ง

              - สารเฮมีเซลลูโลส (Hemicellulose) เป็นอาหารมีกากช่วยลดการเกิดโรคมะเร็ง

              - พอลิแซ็กคาไรด์บางตัว ช่วยเพิ่มความแรงในการบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจ

       3.สเตอรอยด์ (Steroids) สารสเตอรอยด์ที่พบในเห็ดหลินจือ ได้แก่

              - สารเออร์โกสเตอรอล (Ergosterol) หรือโปรวิตามินดี2 (Provitamin D2) ร่างกายเก็บสะสมไว้ใต้ผิวหนัง เมื่อได้รับแสงอุลตร้าไวโอเลตจากแสงแดดจะสังเคราะห์เป็นวิตามินดี ซึ่งช่วยในการดูดแคลเซียม, ฟอสฟอรัสในสำไส้ เสริมความแข็งแรงของกระดูกและฟัน

              - กาโนสเตอโรน (Ganosterone) หรือ กาโนโดสเตอโน (Ganodosterone) มีฤทธิ์ใน การลดพิษที่มีต่อตับเหมาะสำหรับผู้ป่วยที่เป็นโรคตับแข็งหรือตับอักเสบ

       4.กลุ่มสารนิวคลีโอไทด์ (Nucleotides) สารกลุ่มนิวคลีโอไทด์ที่พบในเห็ดหลินจือ ได้แก่

              - สารอะดีโนไซน์ (Adenosine) ยับยั้งการรวมกลุ่มของเกล็ดเลือด ป้องกันการอุดตันในเส้นเลือด ป้องกันการเกิดโรคอัมพาต อัมพฤกษได้

              - สารอาร์เอนเอ (RNA) มีคุณสมบัติคล้ายอินเตอร์ดเฟอรอน (Interferon-likesubstance) ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อไวรัส (Antivirus)

              - สารอัลคาลอยด์ (Alkaloids) มีฤทธิ์กระตุ้นการไหลเวียนของเลือดในหัวใจลดแรงต้านทานในผนังเส้นเลือดของหัวใจลดการใช้ออกซิเจนของกล้ามเนื้อหัวใจ และเพิ่มความทนต่อภาวะการขาดออกซิเจนเป็นเวลานานได้

       5.สารประกอบเยอร์มาเนียม (Germanium, Ge contents) เยอร์มาเนียมพบมากในเห็ดหลินจือ ช่วยกำจัดสารพิษและสิ่งแปลกปลอมต่างๆ และสามารถลดความเจ็บปวดในผู้ป่วยโรคมะเร็งได้

       6.สารออกฤทธิ์อื่นๆ

              - กรดไขมันชนิดโอเลอิค (Oleic acid) และสารไซโคลอ๊อกต้าซัลเฟอร์ (Cycloocta sulfur) มีฤทธิ์ต้านทานการหลั่งฮีสตามีน

              - สารไกลโคโปรตีน (Glycoprotein) บางชนิดมีฤทธิ์ต่อต้านความพิการในเด็กทารก

              - ไลโซไซม์ (Lysozyme) และโปรติเอส (Protease) มีคุณสมบัติเป็นยาปฏิชีวนะย่อยสลายเชื้อแบคทีเรีย

การบำบัดรักษาโรคโดยใช้เห็ดหลินจือ

       เห็ดหลินจือสามารถช่วยบำรุงรักษาร่างกาย และบำบัดป้องกันโรคได้หลายชนิดในระบบร่างกาย ได้แก่

              - ระบบทางเดินหายใจ สารพอลิแซ็กคาไรด์ในเห็ดหลินจือจะช่วยกระตุ้นการทำงานของอวัยวะ และเนื้อเยื่อที่ทำหน้าที่สร้างภูมิคุ้มกันโรค และช่วยป้องกันโรคระบบทางเดินหายใจเนื่องจากร่างกายขาดภูมิต้านทาน  เช่น โรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง ไข้หวัด หืด หอบ ภูมิแก้ อาการไอ

              - ระบบทางเดินอาหาร ในประเทศญี่ปุ่นมีการใช้สารสกัดเบต้าดีกลูแคนในเห็ดหลินจือรักษาโรคกระเพาะอาหาร เห็ดหลินจือยังมีเฮมีเซลลูโลสซึ่งเป็นอาหารกากใย ช่วยป้องกันโรคในระบบทางเดินอาหารได้  เช่น โรคกระเพาะและลำไส้อักเสบ ทางเดินอาหารอักเสบเรื้อรัง ริดสีดวงทวาร ท้องผูก

              - โรคมะเร็งในอวัยะต่างๆ ของร่างกาย มีการค้นพบว่าสารเบต้าดีกลูแคนและคาร์โบไฮเดรทจำพวกพอลิแซ็กคาไรด์ในเห็ดหลินจือมีฤทธิ์ต่อต้านและยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็ง  เช่น มะเร็งในสมอง มะเร็งเต้านม มะเร็งกระดูก มะเร็งเม็ดเลือด มะเร็งผิวหนัง มะเร็งลำไส้ มะเร็งในตับ มะเร็งปากมดลูก และมะเร็งในช่องท้อง

              - ระบบไหลเวียนของโลหิตและหัวใจ มีการวิจัยพบว่าเห็ดหลินจือมีผลช่วยเพิ่มกำลังในการบีบตัวของกล้ามเนื้อหัวใจ กระตุ้นการไหลเวียนโลหิตลดความต้องการในการใช้ออกซิเจนของกล้ามเนื้อหัวใจ และยังใช้รักษาโรคเกี่ยวกับระบบไหลเวียนโลหิตอื่นๆ อีก  เช่น โรคที่เกิดจากการมีคอเลสเตอรอลในเลือดสูง เส้นเลือดอุดตัน หลอดเลือดแข็งตัว ความดันโลหิตสูง น้ำตาลในเส้นเลือดสูง โรคหัวใจ และรอบเดือนไม่ปกติของสตรี

              - โรคอื่นๆ  เช่น โรคตับอักเสบ โรคข้ออักเสบ โรคอ้วน อัมพาต อัมพฤกษ์ โรคไตอักเสบ โรคปวดหัวข้างเดียว(ไมเกรน) นอนไม่หลับ และโรคเครียด